Werken op je eigen manier

Werk vinden dat bij je past
Jacqueline Roovers (42) werkt voor BridgeWorks, een platform dat goed opgeleide werkzoekenden met een afstand tot de arbeidsmarkt koppelt aan werkgevers. Ze vertelt over haar traject, van persoonlijke uitdagingen tot het vinden van werk dat bij haar past.
Puzzelstukjes vielen op hun plek
In 2017 werd mijn zoontje geboren en toen liep ik helemaal vast. Ik ging naar de huisarts en kreeg de diagnose postnatale depressie. Het was niet de eerste keer dat ik depressief was of richting een burn-out zat. De huisarts plakte er dan ook het etiket ‘chronisch depressief’ op. Ik werd doorgestuurd naar een psycholoog en psychiater, maar de wachttijden waren lang. Ondertussen probeerde ik me staande te houden voor mijn gezin, terwijl alles vastliep.
Na een tip vond ik via mijn zorgverzekering een plek in een traject. Ik wilde handvatten om toekomstige depressies te voorkomen, want een kind krijgen is een enorme verandering. Ik liep tegen dingen aan en kon niet meer mezelf zijn. Na een zoektocht, uitgebreide tests en onderzoeken, bleek uiteindelijk dat ik autisme heb. Dat voelde heel dubbel: het was een opluchting om te begrijpen waarom ik tegen dingen aanliep. Puzzelstukjes vielen eindelijk op hun plek. Tegelijkertijd was het ook wel heel confronterend. Wie ben ik dan? En wat kan ik nog?
Stap voor stap
Tijdens en na de diagnose moest ik ook trajecten door bij het UWV: van ziekmelding en de WIA-keuring naar uiteindelijk gedeeltelijk afgekeurd worden. Dat was heftig. Ik had altijd geprobeerd om net als anderen mee te komen in de maatschappij. Fulltime werken, sporten én een opleiding volgen – geen wonder dat ik uitviel. Het was gewoon teveel. Maar nu kreeg ik hulp: een autismecoach vanuit de WMO en een jobcoach van het UWV. Zij hielpen me mijn zelfvertrouwen terug te krijgen en te ontdekken wat ik wél (nog) kon en leuk vond.
Stap voor stap begon ik met klusjes vanuit huis en later op een leerwerkplek om mijn uren en prikkels op te bouwen. Uiteindelijk kwam ik op de plek waar ik nu werk, bij BridgeWorks. Eerst op proefplaatsing en nu onder contract. Al met al heeft het hele traject zes jaar geduurd. De coaches heb ik nog en zij zijn nog steeds belangrijk voor me. Ik ben er trots op dat ik weer kan werken en meedoen aan de maatschappij.
Werken naar vermogen
Ik ben medewerker communicatie en marketing, en ik werk volledig vanuit huis. Het voordeel: ik hoef niet te reizen, geen prikkels van woon-werkverkeer te verwerken, en ik kan werk in balans houden met mijn gezin. Thuiswerken was een omschakeling, maar met hulp van mijn coaches ging dat goed.
Mijn werk geeft mij heel veel voldoening. Bij BridgeWorks helpen we mensen zoals wijzelf zijn, – mensen met een unieke achtergrond -, aan werk dat ze vanuit huis kunnen doen. Het is toch zonde om mensen met talenten langs de zijlijn te laten staan? Juist mensen met een ander verhaal kunnen perfect bijdragen aan je bedrijf.
Wat fijn is van bij BridgeWorks werken: als ik een slechte dag heb, hoef ik niets uit te leggen. Iedereen begrijpt dat. Bij ons gaat het om wat je doet en wat je oplevert, niet hoe je je dag indeelt.
Iedereen werkt naar vermogen. Gemiddeld werk ik 14 uur per week. Naast het thuiswerken, komen we soms fysiek samen voor kennisdeling en gezelligheid, maar dat is niet verplicht. Ons team is divers: autisme, burn-out, dyslexie, hersenaandoeningen. Iedereen heeft zwakke kanten, maar iedereen kan iets bijdragen. Dat geldt ook voor onze kandidaten die werk zoeken. Het mooiste is wanneer je iemand kunt plaatsen in een baan die goed past.
Inzicht in talent door diagnose
Autisme gaf mij inzicht in hoe ik denk en werk. Ik let op details die anderen over het hoofd zien. Voor mij is dat normaal, voor anderen bijzonder. Ik vind het fijn dat ik mijn talenten kan benutten en dat ik me op mijn plek voel in het team. Een belangrijk inzicht dat ik heb opgedaan, is dat het belangrijker is om te focussen op wat je sterke kanten zijn en te excelleren in wat je goed kunt, in plaats van te blijven hangen in wat minder goed gaat en wat je daaraan kunt verbeteren.
Tips voor werkgevers
Het is niet moeilijk om iemand met een ondersteuningsvraag aan te nemen. Het enige wat je nodig hebt is menselijkheid. Begin met in gesprek gaan met elkaar en goed luisteren. Schakel partijen in, zoals het UWV, die je kunnen helpen. Je hoeft niet zelf het wiel uit te vinden. Kijk verder dan wat je alleen ziet in een sollicitatiegesprek. En neem de tijd om te investeren in iemand. Daar krijg je vaak een loyale, gemotiveerde medewerker voor terug.
Tips voor werkzoekenden
Als je zelf een ondersteuningsvraag hebt, is het belangrijk om te benoemen wat je nodig hebt om goed te functioneren, daarvoor hoef je niet per se je diagnose te benoemen. Denk na over wat voor jou relevant is bij een functie en bespreek het. Niemand kan alles 100%. Blijf in gesprek, probeer dingen uit, en houd alles bespreekbaar. Zo kom je samen tot oplossingen die passen.
Trots en voldoening
Waar ik het meest trots op ben? Dat ik er mag zijn, dat ik kan bijdragen en mijn talenten benutten. Dat ik werk kan combineren met mijn gezin. Dat ik anderen kan laten zien dat je met de juiste steun, vertrouwen en flexibiliteit weer mee kunt doen. Mijn boodschap: wees menselijk, luister naar elkaar, neem de tijd en gebruik elkaars talenten. Zo haal je het beste uit elkaar – voor medewerkers, werkgevers én de samenleving.